علی اکبر غفاری حدیث شناس و احیاگر آثار اسلامی بود. وی در بیش از ۵۰ سال زندگی علمی خود، ۵۰ عنوان کتاب (حدود ۲۵۰ جلد) را با تحقیق، تعلیق و تصحیح خود منتشر کرد
پیرمرد ساده و لاغر اندام، با محاسن و موی سفید و پیشانی چروک برداشته، ستاره ای بود از تبار جاودانگان و چهره های ماندگار فرهنگ و معارف ایران زمین. استاد پیر پیشکسوت و میراث دار عالمان بزرگ شیعه این سرزمین. مردی فاضل و پژوهشگری سختکوش که با تلاش های فراوان، وظیفه دشوار احیای متون اسلامی را همچون روحانیان اصیل شیعه به دوش می کشید. او که آیت الله «سید عبدالحسین شرف الدین عاملی» پس از مطالعه و ملاحظه آثارش، در دست نوشته ای، وی را «آیت الله» خطاب می کند. مردی که سال گذشته در حادثه تصادفی دلخراش بار سفر بست و دل به جانان سپرد، استاد «علی اکبر غفاری صفت» بود که در نیم سده گذشته از جمله استادان صاحب نام، رجال شناس، حدیث شناس و مترجم توانای متون اسلامی بود.
علی اکبر غفاری صفت» در ۱۹ اردیبهشت سال ۱۳۰۳ خورشیدی در تهران در یک خانواده متوسط و مذهبی به دنیا آمد و پس از تکمیل تحصیلات ابتدایی، به تحصیل دروس مربوط به تفسیر قرآن پرداخت و دروس سطح حوزه را در خارج از مدرسه در کنار مدرسین مدرسه «خان مروی» آموخت. او با شرکت در درس تفسیر قرآن آیت الله «اشراقی» در قم و همزمان حضور در درس «حاج میرزا خلیل کمره ای» و آیت الله «آقا سیدکاظم گلپایگانی» در تهران، جوانی خود را با مفاهیم قرآنی گره زد.
غفاری در کنار تحقیقات و مطالعات فراوانی که داشت به تدریس در حوزه و دانشگاه نیز همت گمارد و شاگردان فراوانی تربیت کرد. او پس از سال ها تلاش در احیاء و اصلاح متون اسلامی و انتشار بیش از صد جلد کتاب در سال ۸۲ به عنوان چهره ماندگار برگزیده شد.
او در ۵ آبان ۱۳۸۳خورشیدی برابر با ۱۱ رمضان ۱۴۲۵ قمری پس از تصادف و مجروحیت راهی بیمارستان شد و در بامداد ۱۲ ماه مبارک رمضان جان به جان آفرین سپرد. سپس در کنار آرامگاه مرادش «شیخ صدوق» در آرامستان ابن بابویه در شهرری آرام گرفت.
استاد غفاری را به عنوان بنیانگذار مکتبهالصدوق و خادم قرآن در عرصه پژوهش می‌شناسند همچنین به تألیف آثاری از جمله مهدی منتظر(عج)، گفتار ماه، قصص قرآن و … ترجمه بیشتر آثار شیخ صدوق از جمله معانی الاخبار، کمال الدین، ثواب الاعمال، التوحید، عیون اخبارالرضا(ع)، الخصال و… پرداخته است.