رحیم مؤذن زاده مشهور به «بلال ایران» نیز از شخصیتهایی است که مزارش در جوار آستان شیخ صدوق و در آرامگاه ابن بایویه شهر ری قرار دارد. رحیم موذن زاده اردبیلی یکم مهر ۱۳۰۴ خورشیدی در اردبیل و در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد.
در کودکی به مکتب‌خانه رفت و تحت نظر میرزا عزیز، قرآن و دستگاه‌های موسیقی را فراگرفت ، پس از یادگیری اصول نوحه‌خوانی و اذان‌گویی با همراهی پدر در مسجد اردبیل به این‌کار مشغول شد و گاهی نیز برای خواندن نوحه به شهرهای اطراف به خصوص تالش می‌رفت.
با سکونت پدر در تهران، رحیم موذن زاده برای تحصیل حوزوی رهسپار قم می‌شود. رحیم ۲۵ ساله بود که شیخ کریم پدر وی رخ در نقاب خاک کشید و در آرامگاه ابن بابویه دفن شد. تا ۱۳۳۴ خورشیدی که صدای حاج رحیم در رادیو ضبط شود، موذن‌زاده اردبیلی برای مسجد امام و رادیو ملی به‌صورت زنده اذان می‌گفت.
نسل های مختلفی پشت اندر پشت با صدای این موذن شوق زاید الوصفی برای اقامه نماز در خود احساس می کردند و صدای دلنشینش بسیار اثر بخش بود.
در سال ۸۷ اذان موذن زاده اردبیلی به عنوان اثر ملی معنوی شناخته و به ثبت رسید.
پس از سالهای تحمل درد ناشی از سرطان این انسان شایسته و متعبد در خرداد ماه ۱۳۸۴ و در هشتاد سالگی رخ در نقاب خاک کشید.
خیل عاشقان و ارادتمندانش ضمن حضور بر مزار وی که در کنار قبر پدرش در جوار آستان شیخ صدوق (ره) در آرامگاه ابن بابویه واقع است ضمن قرایت فاتحه یاد این انسان شریف را گرامی می دارند.
روحش شاد