در میانه آرامگاه ابن بابویه سنگ قبری به نام دکتر امیراعلم حک شده است.
امیراعلم فرزند میرزا علی‌اکبرخان قزوینی (معتمدالوزرا) سال ۱۲۵۶ در تهران دیده به جهان گشود. پدرش رایزن فرهنگی ایران در بغداد بود.
امیر اعلم تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌اش را در ایران، ترکیه و سوریه به پایان رساند و در دانشکده پزشکی فرانسوی بیروت، مشغول تحصیل طب شد. او تحصیلات خود را در مدرسه نظامی لیون فرانسه در رشته پزشکی به پایان رساند.
وى رساله دکتراى پزشکى خود را تحت عنوان «بهداشت در اسلام» به تصویب رساند.
او سه دوره در مجلس شورای ملی به عنوان نماینده انتخاب شد و قانون طبابت را با کمک پزشکان دیگر به تصویب مجلس رساند؛ امیراعلم با رتبه سرتیپی به ریاست بهداری ارتش انتخاب شد و برای ارتش بهداری مرتب و منظم طبق اصول جدید تأسیس کرد. وی درآمد مطب خود را برای تأسیس بیمارستانی مجهز برای ارتش اختصاص داد، این بیمارستان با وسایل کامل در سال ۱۳۰۳ رسماً افتتاح شد.
امیراعلم پس از سه سال تلاش بیمارستان زنان و کودکان را تأسیس کرد.
او یک دوره نیز به عنوان وزیر فرهنگ منصوب شد،
امیراعلم در سال ۱۳۰۲ پس از ۱۷ ماه کوشش جمعیت خیریه شیر و خورشید سرخ را دایر کرد و نایب‌رییس آن شد. این جمعیت توانست در چند زلزله‌ای که باعث ویرانی‌های زیادی شد نقش فعالی در امدادرسانی به مردم آسیب‌دیده ایفا کند.
او در سال ۱۳۴۰ و در ۸۴ سالگی درگذشت. اکنون بیمارستان امیراعلم تهران در خیابان سعدی به نام اوست.