گرد آوری روابط عمومی آستان مقدس شیخ صدوق
سید ابوالحسن طباطبایی زواره‌ای نائینی در سال ۱۲۰۲ هجری شمسی متولد شد.
میرزا ابوالحسن تحصیلات مقدماتی قرائت و ادبیات فارسی و بخشی از علوم عربی و حتی خط و کتابت را در زواره فراگرفت
وی که متخلص به «جلوه» بود فیلسوف، عارف و شاعر شیعه دوره قاجار محسوب می شود.
او از مدرسان نامور حکمت و فلسفه بود و شاگردان بزرگی چون میرزا محمدطاهر تنکابنی و آیت الله شاه آبادی را تربیت کرد. قدرت کم‌نظیر وی در مباحثه و مناظره و تسلط عالی به آثار فلسفی، احاطه بر اندیشه‌های حکمای سلف، به همراه فروتنی و مهربانی و کلام شیوا و شیرین، جلسه درسش را در مدرسه «دارالشفاء» تهران با هیجان و پرازدحام می نمود.
مدرسه‌ای که در تهران جلوه به منظور اقامت در آن برگزید نخست به دستور فتحعلی شاه قاجار برای بیمارستان احداث شده بود اما بعدها به صورت مدرسه در آمد چند دهه مرکز اشاعه علم و فلسفه و فقه بود.
ایهالله سید میرزا ابوالحسن جلوه از انتقال دهندگان میراث فلسفی مکتب اصفهان به تهران در عصر قاجار است
مرحوم جلوه، هاله‌ای از روحانیت بر سیمای پرجذبه‌اش پرتو افکنده بود. نگاه نافذش که اغلب آکنده از محبت و آمیخته با وقار و شکوه بود افراد را جلب می‌کرد. با وجود تواضع و وارستگی، هیبتی داشت که سبب می‌شد مردم به دیده احترام او را نگریسته، تکریمش کنند.
این شخصیت بارز عالم اسلام در سال ۱۲۷۶ هجری شمسی درگذشت و در جوار آستان مقدس شیخ صدوق بخاک سپرده شد.
آرامگاه مرحوم جلوه با حفظ معمارى سنتى به طرز زیبا و باشکوهى بازسازى گردیده و در جوار بارگاه شیخ صدوق مورد احترام و زیارت دوستداران معرفت است.