سیدحسین امامی اولین شهید فدائیان اسلام ، اول در سال ۱۳۰۳ متولد شد و در روز ۱۸ آبان سال ۱۳۲۸ به شهادت رسید. وی طی حرکتی انقلابی به همراه برادرش، احمد کسروی مروج بی‌دینی در جامعه را به قتل رساند و پس از آن مدتی در زندان محبوس بود که با تلاش‌های علما و انقلابیون از زندان آزاد شد. امامی پس از تقلب در انتخابات مجلس شانزدهم، از جانب فدائیان اسلام و آیت‌الله کاشانی و اعضای جبهه ملی مأمور شد تا هژیر وزیر دربار وقت و مسبب اصلی تقلب در انتخابات اعدام انقلابی کند. پس از قتل هژیر شهید امامی دستگیر و به شهادت رسید.
روزنامه فروشی‌ها فریاد می‌زدند: اعدام امامی اعدام امامی . سیدحسین امامی در نیمه‌های شب ۱۸ آبان ۱۳۲۸ در میدان سپه به دار شهادت آویخته شد و فریاد «الله اکبر» و «زنده باد اسلام» به آسمان‌ها رفت و خودش ستار‌ه‌ای از دل کهکشان شهدای اسلام شد۔ بدن او را مخفیانه در قبرستان متروکه‌ی امامزاده حسن دفن کردند. فدائیان تلاش بسیار کردند تا سرلشکر زاهدی – رئیس ستاد وقت ، محل قبر را به آنها نشان داد و به شرطی که غوغا و تظاهرات نکنند اجازه داد او را هر کجا که می خواهند دفن کنند. فدائیان با احترام و تجلیل فراوان جنازه ی شهید امامی را به ابن بابویه آوردند و در کنار قبر شیخ صدوق به خاک سپردند. شهید امامی اولین شهید فدائیان اسلام بود و نواب در غم از دست دادن او بسیار اندوهناک شد و به همین علت در اعلامیه‌ای که در چهلم شهادت او صادر کرد، حکومت پهلوی را تهدید کرد در صورتی که احکام اسلام اجرا نشوند، انتقام خون همرزمان شهیدش را خواهد گرفت.